5 miejsc, które musisz odwiedzić w Krainie 100 Jezior

5 miejsc, które trzeba odwiedzić w Krainie 100 Jezior

Mazury mają swoją Krainę Wielkich Jezior, a Wielkopolska ma Krainę 100 Jezior. Urokliwe tereny, przejrzyste jeziora, hektary pól, łąk oraz lasów, w których nie tylko odpoczniesz, łapiąc oddech od zgiełku dużego miasta, ale też aktywnie spędzisz czas. A jakie miejsca koniecznie musisz odwiedzić będąc w Krainie 100 Jezior? O tym przeczytasz w poniższym wpisie.

Kraina 100 Jezior to malowniczy obszar położony na granicy województwa wielkopolskiego i lubuskiego. Nie bez powodu nazywany jest Krainą Jezior! Cały teren obejmuje ponad sto jezior oraz wiele hektarów lasów i pól, które obfitują w walory przyrodnicze, krajoznawcze oraz kulturowe i historyczne. To prawdziwa gratka dla osób, które potrzebują wypoczynku na łonie natury, wśród szumiących fal i śpiewu ptaków, z dala od hałasu miasta.

Kraina 100 Jezior to jeden z ładniejszych obszarów w całej Wielkopolsce
Kraina 100 Jezior to jeden z ładniejszych obszarów w całej Wielkopolsce

Oto miejsca, które trzeba odwiedzić w Krainie 100 Jezior:

Chalin

O Chalinie wspominałam w trzeciej części wyprawy rowerowej Szlakiem Stu Jezior. To miejscowości położona na szlaku, która znana jest przede wszystkim z Ośrodka Edukacji Przyrodniczej

Odrestaurowany dwór z połowy XIX wieku w Chalinie, położony na terenie Sierakowskiego Parku Krajobrazowego, w którym od 1997 roku mieści się Ośrodek Edukacji Przyrodniczej. To miejsce godne polecenia! W jego wnętrzach znajdują się muzealno-konferencyjne sale wraz z bazą noclegową z 42 miejscami i zapleczem gastronomicznym. Całość otacza XIX-wieczny, liczący około 5 hektarów, park. W pobliżu ośrodka wyznaczono trzy ścieżki dydaktyczne, a na jednej z nich zainstalowano specjalne kamery do obserwacji przyrody.

Odrestaurowany dwór z połowy XIX wieku w Chalinie, Ośrodek Edukacji Przyrodniczej
Odrestaurowany dwór z połowy XIX wieku w Chalinie, Ośrodek Edukacji Przyrodniczej

Ponadto znajduje się tutaj ok. 50 kilometrów ścieżek do nordic walkingu, które poprowadzone są na sześciu trasach. W parku rosną pomnikowe drzewa, m.in. platan klonolistny czy choina kanadyjska. Posadzono w nim także sadzonki dębów, wyhodowanych z żołędzi sławnego dębu Robin Hooda z lasu Sherwood, z hrabstwa Nottingham w Anglii.

Park w Chalinie, Ośrodek Edukacji Przyrodniczej
Park w Chalinie, Ośrodek Edukacji Przyrodniczej

To zdecydowanie jedno z tych miejsc w Krainie 100 Jezior, które koniecznie trzeba odwiedzić! Sam spacer po parku, skorzystanie ze ścieżki dydaktycznej, obejrzenie ekspozycji przyrodniczej czy poznanie zwierząt żyjących w Sierakowskim Parku Krajobrazowym może być ciekawym sposobem na spędzenie czasu wolnego, zarówno w gronie rodziny, jak i samodzielnie.

Jedną z ciekawszych ścieżek, którą warto się przejść jest ścieżka o nazwie „Jary koło Chalina”. To licząca 7 kilometrów i mająca 12 przystanków trasa, która swój początek ma w Ośrodku Edukacji Przyrodniczej. Ścieżka biegnie wzdłuż krawędzi rynny jeziornej nad jeziorem Chalinek. Z pewnością jest to bardzo interesujące miejsce, w którym dostrzeżesz polodowcowy krajobraz z erozyjnymi, charakterystycznymi wcięciami (jarami).

Ścieżka wzdłuż jabłoni w Ośrodku Edukacji Przyrodniczej - tu swój początek ma ścieżka Jary koło Chalina
Ścieżka wzdłuż jabłoni – tu swój początek mają „Jary koło Chalina”

Rezerwat przyrody Dolina Kamionki

Pierwszym miejscem pełnym drzew, leśnych, niekiedy zarośniętych, ścieżek jest Rezerwat przyrody Dolina Kamionki, będący jednocześnie rezerwatem florystycznym. Utworzony w 2004 roku, zajmuje powierzchnie prawie 60 hektarów. Dolina Kamionki wchodzi w skład Pojezierza Międzychodzko-Pniewskiego i leży w Krainie 100 Jezior. Cały teren pojezierza to dobrze zachowana, polodowcowa rzeźba, która charakteryzuje się pofałdowanym terenem z dużą ilością jezior. Sama Kamionka jest niewielką rzeką, lewym dopływem Warty, o łącznej długości 21 kilometrów. Jednak jej wartki, prawie górski nurt sprawia, że ma w sobie coś tajemniczego i magicznego.

Celem utworzenia rezerwatu była ochrona i zachowanie kompleksu ekosystemów związanych z doliną rzeki wraz z charakterystycznymi dla niej gatunkami roślin. W Dolinie Kamionki można spotkać grądy oraz olsy. W grądach dominującym gatunkiem jest dąb z towarzyszącymi mu bukami, grabami, jesionami oraz jaworami. W wielu miejscach występują także takie przyrodnicze eksponaty, jak górski pełnik europejski, storczyki, paprocie, grzebiuszki czy rzekotki. Ich obecność świadczy o dużej czystości tutejszego środowiska. Pojawiają się także gatunki chronione, takie jak: cis, wawrzynek wilczełyko, lilia złotogłów czy storczyk buławik czerwony.

Aby dostać się do Doliny Kamionki należy dojechać do miejscowości Kamionna. To wieś, o której także pisałam w trzeciej części wyprawy rowerowej Szlakiem Stu Jezior. Przy kościele pw. Narodzenia Najświętszej Marii Panny znajduje się parking. W tym miejscu możesz zostawić samochód, aby dalej pójść na pieszo. Przy ulicy Dolnej w Kamionnej szukaj czerwonych oznaczeń szlaku pieszego. Droga prowadzi początkowo przez wieś, później przez las oraz pola i łąki.

Warto pamiętać, że wyprawa w te tereny wiążę się ze szczególną ochroną oraz dbaniem o występujący tutaj ekosystem.

Wejście do Rezerwatu Przyrody Dolina Kamionki w okolicach Mniszek
Wejście do Rezerwatu Przyrody Dolina Kamionki w okolicach Mniszek

Mniszki

Mniszki to kolejna miejscowość w Krainie 100 Jezior, którą warto odwiedzić. Przede wszystkim ze względu na Centrum Edukacji Regionalnej i Przyrodniczej. W odrestaurowanych, dawnych zabudowaniach folwarcznych powstał ośrodek, w którym można zobaczyć warsztaty pokazowe ginących zawodów oraz dowiedzieć się więcej o pracy kowala, garncarza, bednarza, szewca czy wikliniarza. Jest także sklep kolonialny i dawna wiejska szkoła. Można podziwiać oryginalne sprzęty potrzebne niegdyś do życia na wsi i do pracy na roli oraz poznać cykl prac rolniczych.

Centrum Edukacji Regionalnej i Przyrodniczej w Mniszkach
Centrum Edukacji Regionalnej i Przyrodniczej w Mniszkach

To nie tylko muzeum, ale przede wszystkim miejsce, w którym bierze się aktywny udział np. w organizowanych warsztatach. Pod fachowym okiem specjalistów, można samemu wykuć gwoździe, ulepić garnek, smażyć powidła czy wypleść koszyk. Centrum stawia na historię i edukację, a od wiosny do jesieni organizuje także imprezy plenerowe poświęcone dawnemu rzemiosłu oraz tradycjom.

Centrum Edukacji w Mniszkach organizuje warsztaty
Centrum Edukacji w Mniszkach organizuje warsztaty

Do Mniszek można przyjechać zarówno indywidualnie, jak i w większej grupie. W sali z wystawą przyrodniczą (tzw. dużej dioramie) poznasz zwierzęta najbliższej okolicy, pracę myśliwych i leśników. Natomiast w małej dioramie – przyrodę Doliny Kamionki. Będąc tu można także wybrać się na spacer Doliną Kamionki, o której pisałam w poprzednim punkcie.

Centrum Edukacji Regionalnej i Przyrodniczej w Mniszkach
Centrum Edukacji Regionalnej i Przyrodniczej w Mniszkach

Rezerwat Buki nad Jeziorem Lutomskim

Kolejnym miejscem, w którym zaznasz spokoju, a zapach lasu i widok zielonych drzew sprawią, że odpoczniesz od codzienności, jest Rezerwat Buki nad Jeziorem Lutomskim. Utworzony w 1958 roku, znajduje się na południowo-zachodnim brzegu Jeziora Lutomskiego, trzy kilometry na południe od Sierakowa, a jego powierzchnia wynosi nieco ponad 55 hektarów.

Rezerwat Buki nad Jeziorem Lutomskim powstał, aby chronić fragment lasu bukowego, rosnącego na zboczu rynny jeziornej, wąskiej i długiej na 3,5 kilometra. Krawędź rynny w wielu miejscach pocięta jest malowniczymi i głębokimi wąwozami oraz jarami, które zostały wyrzeźbione przez spływające wody roztopowe oraz opadowe. Spacerując i przemierzając rezerwat warto zwrócić szczególną uwagę na rosnące buki, które osiągnęły wiek 300 lat, a ich obwód pnia niekiedy sięga 400 cm.

Rezerwat Buki nad Jeziorem Lutomskim
Rezerwat Buki nad Jeziorem Lutomskim

Poza bukami, rosną tu także dęby szypułkowe, sosny zwyczajne czy jawory, a w runie – gajowiec żółty, przytulia wonna czy dzwonek jednostronny. To tylko kilka okazów, który warto wypatrywać, będąc w rezerwacie. Żyje tu wiele gatunków zwierząt. Wśród rzadkich ptaków można zobaczyć puszczyka, myszołowa, zimorodka, dzięcioła zielonego i czarnego oraz wilgę. Spośród ssaków – sarny, lisy, wiewiórki czy dziki. W rezerwacie żyje także popielica – chroniony gatunek gryzonia nadrzewnego.

Spacer przez rezerwat jest możliwy czerwonym szlakiem pieszym, który biegnie równolegle do jeziora Lutomskiego i prowadzi z Sierakowa do Kurnatowic.

Rezerwat Buki nad Jeziorem Lutomskim
Rezerwat Buki nad Jeziorem Lutomskim

Prusim

Ostatnim miejscem, które warto odwiedzić będąc w Krainie 100 Jezior, jest wieś Prusim. Samo położenie sprawia, że z pewnością zaznasz tu wypoczynku, a bliskość dwóch jezior – Kuchennego Młyńskiego pozwoli aktywniej spędzić czas.

Plaża nad jeziorem Młyńskim w Prusimie
Plaża nad jeziorem Młyńskim w Prusimie

Jednak główny powód, dla którego zdecydowałam się odwiedzić Prusim, jest inny. Na terenie dawnych zabudowań folwarcznych, powstała Olandia – skansen związany z osadnictwem olenderskim. Kultywując pamięć o dawnych osadnikach, można tutaj dowiedzieć się więcej o samych Olendrach, poznać ich życie oraz rozwój polskich obszarów gospodarki pozamiejskiej.

Olendrami nazywano dawniej w Polsce osadników holenderskich, którzy w XVI wieku, w związku z prześladowaniami religijnymi we Flandrii i Fryzji, znaleźli schronienie i spokoje życie w Polsce. Przyczyn rozwoju osadnictwa holenderskiego należy szukać zarówno w warunkach społeczno-religijnych oraz gospodarczych Holandii, jak i w sytuacji gospodarczej Rzeczypospolitej. Olendrzy byli ludźmi wolnymi. Nie byli zobowiązani do odrabiania pańszczyzny na rzecz właściciela wsi, jak to miało miejsce w XVI wieku wśród rolników Rzeczypospolitej.

Sprzęty gospodarstwa domowego wykorzystywane w codziennej pracy przez Olendrów, Olandia
Sprzęty gospodarstwa domowego wykorzystywane w codziennej pracy przez Olendrów

Na terenie Olandii czeka wiele atrakcji. Dawne zabudowania folwarczne obejmują obszar ponad 6 hektarów folwarku wraz z jego budynkami, które zostały zaadaptowane na potrzeby turystyki. I tak można tu odwiedzić Dwór, w którym obecnie mieści się hotel. Pochodzi z I poł. XVIII wieku, został wybudowany przez rodzinę Prusimskich. Przebudowano go i powiększono w II poł. XIX wieku. Nad głównym wejściem do dworu znajduje się herb rodziny von Reiche, które znacznie rozbudowała dawne tereny folwarczne. Piwnica, w której obecnie mieści się restauracja, posiada sklepienie kolebkowe.

Spichlerz jest budynkiem, w którym obecnie mieszczą się pokoje hotelowe, a także winiarnia oraz SPA. Wybudowano go w 1844 roku przez rodzinę von Reiche. Składa się z czterech kondygnacji wykonanych z kamienia oraz dwóch kondygnacji wykonanych z cegły. Ścianę frontową zdobi zanokcica murowa. Stary Młyn to obecnie pomieszczenia techniczne oraz kotłownia. Został wybudowany także przez rodzinę von Reiche w 1847 roku. Stodoła Fryzyjska to miejsce, gdzie teraz mieści się zaplecze weselne oraz konferencyjne. Została wybudowana pod koniec XIX wieku również przez von Reichów. Jej dach pokryto mchami i rozchodnikami.

Olandia, Prusim - Kraina 100 Jezior
Olandia, Prusim – Kraina 100 Jezior

Na terenie obiektu stoi wiatrak typu Holender, który ma ponad 160 lat. Został przeniesiony z Niegocina (woj. mazowieckie) w 2012 roku i odbudowany z zachowaniem oryginalnych elementów. Ponadto, na terenie Olandii znajduje się: Skansen Miniatur, w którym można poznać typowe budownictwo olenderskie, tradycyjny piec chlebowy, mini zoo z konikiem polskim i owcą św. Jakuba oraz plaża z dostępem do Jeziora Kuchennego.

Wiatrak typu Holender i inne zabudowania w Olandii
Wiatrak typu Holender i inne zabudowania w Olandii

To właśnie w Olandii, spędzając urlop, wakacje czy weekend wspólnie z rodziną, zrealizujesz Polski Bon Turystyczny.

Jesienny zachód słońca nad jeziorem Kuchennym, Olandia
Jesienny zachód słońca nad jeziorem Kuchennym, Olandia

Wpis powstał w ramach III edycji konkursu Turystyczne Mistrzostwa Blogerów, organizowanego przez Polską Organizację Turystyczną.

Absolwentka Turystyki i Rekreacji oraz Dziennikarstwa Internetowego. Zawodowo zajmuję się marketingiem internetowym. Uwielbia podróżować i planować, chociaż pakowanie nie jest jej mocną stroną. Zakochana w Hiszpanii. Jej podróżniczym marzeniem jest Kuba, Patagonia oraz Japonia. Lubi zaszyć się w domowym zaciszu z kubkiem herbaty i książką. W wolnych chwilach aktywnie spędza czas - w butach biegowych lub na rowerze, a zimą na basenie lub łyżwach.

Postaw mi kawę!

Postaw mi kawę

Zarezerwuj nocleg na Booking.com

Booking.com

O mnie

Nazywam się Marta i jestem autorką tego bloga. Miło mi, że tu jesteś :). Kilka słów o mnie… jestem podróżniczką z zamiłowania oraz „turystką” i redaktorką z wykształcenia

Podróże w 2024 roku

  • styczeń Alicante i Marakesz
  • marzec Teneryfa
  • kwiecień – Tajlandia
  • wrzesień – Czarnogóra

Facebok

Instagram