Finlandia to kraj, o którym wiem najmniej spośród wszystkich skandynawskich. Norwegie odwiedziłam z racji Lofotów i ciągle mam w planach tam wrócić, aby zobaczyć fiordy. W Szwecji zawsze ciekawił mnie sposób, w jaki kraj dba o społeczeństwo, chciałam zobaczyć Wenecję Północy oraz wszechobecny ład i porządek. A z Finlandią zawsze miałam problem. Wioskę Świętego Mikołaja w Laponii warto zobaczyć tylko zimą, a ja nie lubię mrozów, a Muminki nigdy nie były moją ulubioną bajką, bo bałam się Buki.

Finlandia wciąż pozostaje nieodkrytym lądem i trudno znaleźć mi powód, abym mogła tam pojechać. Jednak warto było przeczytać książkę Aleksandry Michty-Juntunen, aby dowiedzieć się o kraju nieco więcej.

Z ostatniej okładki

Poznajcie kraj, w którym mieszkańcy świętują Dzień Porażki i w którym nie ma złej pogody, jest tylko nieodpowiednie ubranie. Tu cisza jest formą komunikowanie się, w pracy można chodzić bez butów, a smak cukierków salmiakki zna każdy. Dlaczego w języku Suomi nie ma czasu przyszłego, za to w kraju Suomi jest tyle domków letniskowych? Czy wszyscy ludzie wynajmujący tu mieszkanie oraz ci, którzy nadmiernie gestykulują, są podejrzani? I czy to prawda, że Finowie nie piją w styczniu, a umowy biznesowe zawierane przez nich w saunie są najtrwalsze na świcie?

Zachwycamy się pięknem fińskiej przyrody, a Finów cenimy za spokój i pragmatyzm, które ułatwiają codzienne życie. Wbrew stereotypom Finowie obdarzeni są niebanalnym poczuciem humoru i lubią śmiać się z siebie, a Finlandia to nie tylko sielska kraina przykryta ślicznym, białym puchem. Fińskie sisu nie jest jedynie ładnie opakowanym „sposobem na szczęście”, sisu kojarzy się z wysiłkiem, walką z samym sobą i pokonywaniem słabości. Przyjrzyj się z bliska kontrastom rządzącym tym niezwykle zróżnicowanym, wielowarstwowym społeczeństwem.

O czym jest książka?

Gdy dowiedziałam się o książce „Finlandia. Sisu, sauna i salmiakki” pomyślałam, że to dobry moment, aby pogłębić swoją wiedzę dotyczącą kraju Muminków. Tym bardziej, że autorką książki jest Aleksandra Michta-Juntunen, która od ponad dekady mieszka w Helsinkach. Już od pierwszych stron książki Czytelnik dowiaduje się, że Finlandia to nie Skandynawia – ani pod względem geograficznym, językowym czy antropologicznym. Nie będę podejmować próby wyjaśnienia tej tezy, ale jeśli zdecydujesz się przeczytać książkę, to na pewno autorka w sposób szczegółowy oraz wyczerpujący informuje o tym już od pierwszych stron.

Jeśli spodziewasz się relacji z podróży lub zaskakujących przygód, które przytrafiły się autorce podczas odkrywania i przemierzania fińskich bezdroży – zawiedziesz się. Cała książka podzielona została na rozdziały, z których dowiadujemy się o zwyczajach i tradycjach panujących w Finlandii, różnicach kulturowych, poznajemy fińskie słowa oraz smaki, dzięki rozdziałowi poświęconemu fińskiej kuchni i przepisom. To solidna dawka wiedzy o fińskim stylu czy sposobie życia oraz o tytułach kraju „naj”. Autorka wspomina o tym, że w wielu rankingach czy opracowania Finlandia jest określana mianem „naj” – najszczęśliwszy kraj, mający najlepszy system edukacji, największe zaufanie społeczne, najmniejsze zaludnienie, największe spożycia kawy itp. A wszystko pod osłoną przymrużonego oka.

Ostatni, bardzo krótki rozdział, zawiera powody, dla których warto odwiedzić Finlandię. Na te składają się przede wszystkim miejsca, które warto zobaczyć. Na pierwszym stawiana jest oczywiście natura i przyroda, którą Finowie traktują jako skarb narodowy. Krajobraz zróżnicowany jest przede wszystkim przez sosnowe lasy oraz tysiące jezior, na południu archipelag tysiąca wysp, które im dalej na północ tym bardziej przechodzą w lapońskie pustkowia pokryta wzgórzami tunturi.

Dla kogo?

Na kierunku studiów stosunki międzynarodowe, miałam przedmiot fakultatywny o krajach skandynawskich. Myślę, że książkę powinni przeczytać wszyscy studenci, którzy chcieliby pogłębić swoją wiedzę i zrozumieć pewne mechanizmy, z którymi mają styczność na co dzień Finowie, a których nie doświadczymy w Polsce. Książka „Finlandia. Sisu, sauna i salmiakki” będzie także idealną lekturą dla osób, które są miłośnikami krajów północnej Europy. Bowiem autorka dostarcza mnóstwo wiedzy o finlandzkim sposobie życia. Niekiedy bardzo odmiennym od naszego, ale skoro jest to najszczęśliwszy kraj na świecie to powinniśmy uczyć się pewnych rozwiązań i spoglądać na pewne sprawy z innej strony. Moim zdaniem książka nie jest dla osób, które spodziewają się relacji z podróży i chcieliby dowiedzieć się czegoś więcej o państwie Muminków z pozycji drogi.

Wydawca: Wydawnictwo Poznańskie
Rok wydania: 2019
Liczba stron: 313

Sprawdź także: recenzje innych książek podróżniczych