Paryż – miasto zakochanych. Jednak mój wyjazd do Paryża połączony był ze służbową delegacją. Te kilka dni spędzonych w stolicy Francji pozwoliło mi dojść do wniosku, że byłam tu pierwszy i ostatni raz. Miasto mnie nie zachwyciło – tłoczno, drogo, brak typowej Starówki, a do tego pogoda niezachęcająca do zwiedzania. Co warto wiedzieć o o Paryżu?
Jak dojechać do Paryża?
Do Paryża można dostać się na wiele sposobów – autobusem, pociągiem, samochodem, na stopa. Ja wybrałam najszybszy – samolot. Tym razem Air France, regularne linie, które lądują na lotnisku Roissy-Charles-de-Gaulle. Można także znaleźć tanie bilety lotnicze, realizowane przez loty czarterowe. Lotnisko położone jest ok. 25 kilometrów od Paryża, w północno-wschodniej części aglomeracji.
Na lotnisko Beauvais (położone ok. 90 km na północ od centrum Paryża) latają z Polski tanie linie lotnicze – Wizzair oraz Ryanair. Do Paryża można dojechać pociągiem. Korzystając z lotniskowego autobusu wahadłowego, którym musimy dojechać na stację kolejową Beauvais, skąd odjeżdżają pociągi SNCF na dworzec Paris Nord, czas przejazdu to ok. 1.5 godziny. Pomiędzy lotniskiem a Paryżem kursuje także autobus, który odjeżdża spod terminala do dworca Paris Porte Maillot. Odjazdy z lotniska odbywają się po ok. 20 minutach od przylotu samolotu (są ściśle skorelowane z przylotami samolotów). Koszt przejazdu to 14 EUR w jedną stronę, bilet można kupić w kasie na zewnątrz terminala.
Komunikacja w Paryżu
Transport kolejowy
Do centrum miasta z lotniska można dostać się pociągiem. Najnowsza część portu lotniczego posiada własny podziemny dworzec kolejowy podmiejskiej sieci RER i dalekobieżnego serwisu TGV – Aéroport Charles de Gaulle 2 – TGV, położony pod terminalem. Stacja kolejowa sieci RER przy Terminalu 1 – Aéroport Charles de Gaulle 1, leży raczej z dala od tego terminala, aby na nią dojechać trzeba skorzystać z bezpłatnej kolejki CDGVAL. Terminal 3 obsługiwany jest przez stację kolejową przy terminalu 1.
Pociągi RER linii B jeżdżą do stacji Gare du Nord (podróż trwa około 25 minut) i Denfert-Rochereau (podróż trwa około 45 minut). Linia kolejowa RER B przecina Paryż w samym jego centrum (Dworzec Gare du Nord, Chatelet – Les Halles, Saint Michel – Notre Dame oraz Denfert Rochereau). Pociągi kursują co 10-15 minut. Bilet kosztuje 8,20 euro w jedną stronę.
Transport autobusowy
Roissybus to autobusy, które zatrzymują się na przystankach przy wszystkich terminalach. Autobusy jeżdżą do stacji Opera w centrum miasta. Podróż zajmuje 45-60 minut, autobusy kursują co 15-20 minut. Bilet w jedną stronę kosztuje 9,10 euro. W nocy kursują specjalne autobusy N120, N121 i N140.
Wybrałam podróż pociągiem, którym dojechałam do stacji Gare du Nord. Tam przesiadłam się w metro, którym dojechałam na Place de Clichy, ponieważ mój hotel położony był w dzielnicy Montmartre.
Paryż oferuje wiele rodzajów biletów na komunikację miejską. Wszystkie można nabyć w automatach lub kasach zlokalizowanych przy wejściu do metra.
Rodzaje biletów (stan na czerwiec 2012):
- Bilet jednorazowy – ticket t+ – obowiązuje w metrze, autobusach, pociągach RER w 1 i 2 strefie, tramwajach oraz kolejce na Montmartre. Cena – 1,70 euro, karnet 10 biletów: 12,70 euro.
- Paris Visite – karta ważna na 1, 2, 3 lub 5 dni na strefy 1 do 3 lub 1 do 5 (zaczyna się o 5:30 i kończy o 5:30 następnego dnia). Ceny:
- Mobilis – bilet na cały dzień na dowolne strefy (należy je wybrać). Cena – strefa 1-2: 6,40 euro, 1-3: 8,55 euro, 1-4: 10,55 euro, 1-5: 14,2 euro.
- Navigo – karty tygodniowe, miesięczne lub roczne, na wyznaczone strefy, ważne od poniedziałku do niedzieli lub od pierwszego do ostatniego dnia miesiąca/roku.
Musicie przyznać, że ceny na bilety komunikacji miejskiej są drogie. Dla mnie były, a tym bardziej okazało się, że bilet nie jest ważny do północy (jak np. Warszawska Karta Miejska), ale dokładnie 12 godzin od daty pierwszego skasowania. Czyli im później skasujesz bilet, tym lepiej ;)
Co warto zobaczyć w Paryżu?
Jakie miejsca warto odwiedzić w Paryżu? W czasie krótkiego pobytu w stolicy Francji udało mi się zobaczyć tylko kilka najważniejszych miejsc.
Wieża Eiffla
Trudno wyobrazić sobie zwiedzanie Paryża bez odwiedzenia najważniejszego symbolu stolicy Francji. Wieża Eiffla to 300-metrowa, stalowa konstrukcja, wzniesiona przez Gustave’a Eiffla z okazji 100-lecia francuskiej rewolucji oraz światowej wystawy w 1889 roku. Początkowo miała stać w mieście przez 20 lat, jednak pozostawiono ją ze względu na jej znaczenie jako stacji meteorologicznej, następnie punktu kontroli lotów, masztu radiowego i telewizyjnego.
W chwili otwarcia wieża była najwyższym budynkiem świata (prymat straciła w 1931 r., kiedy wybudowano w Nowym Jorku Empire State Building). Od początku jedną z atrakcji wieży był wspaniały widok z trzech platform widokowych, na które można było albo wejść schodami, albo wjechać windą (do dziś sprawny jest mechanizm windy hydraulicznej z 1889 r. podnoszący windę z drugiego na trzeci poziom).
Łuk Triumfalny i Champs-Elysees
50-metrowy Łuk Triumfalny został zaprojektowany według antycznego wzorca przez Jeana Francois Chalgrina. Budowla powstała z inicjatywy Napoleona po zwycięstwie w 1805 roku. Pokryta bogatą dekoracją rzeźbiarską budowla ma 49 m wysokości, 45 m szerokości i 16 m głębokości. Pod łukiem znajduje się Grób Nieznanego Żołnierza, gdzie 14 lipca odbywają się wszystkie parady wojskowe.
Champs-Elysees, czyli Pola Elizejskie to jedna z najbardziej reprezentatywnych alei Paryża, łącząca plac Zgody (fr. Place de la Concorde) z placem Charles’a De Gaulle’a (dawniej plac Gwiazdy, Place de l’Etoile), na którym znajduje się Łuk Triumfalny. Przy Polach Elizejskich turyści znajdą teatry, restauracje, kina oraz ekskluzywne sklepy. W pobliżu znajduje się Pałac Elizejski z ogrodem.
Luwr (Louvre)
Największe muzeum na świecie po ostatnich rozbudowane zwane jest także Le Grand Louvre (Wielki Luwr). Na placu zobaczymy szklaną piramidę, która stanowi główne wejście do muzeum. XII-wieczna budowla z biegiem lat zmieniła się w renesansowy pałac. Luwr jest jednym z najpiękniejszych przejawów stylu francuskiego, nazywanego czasem stylem Ludwika XIV. W muzeum znaleźć można unikalne dzieła starożytności – Mezopotamii, Syrii, Egiptu, antyki greckie, etruskie i rzymskie. Jednak Luwr to głównie dzieła malarstwa i rysunku. Wystarczy przypomnieć, że to właśnie tu kusi uśmiechem chyba najbardziej znany na świecie obraz – „Mona Lisa” Leonarda DaVinci.
Niestety mnie gonił czas i mogłam podziwiać Luwr wyłącznie z zewnątrz. Ale trafiłam akurat na zachód słońca. Spójrzcie na te widoki:
Moulin Rouge (pol. Czerwony Młyn)
Moulin Rouge oznacza Czerwony Młyn, który zdobi wejście do tego jednego z najsłynniejszych kabaretów. Otwarty 5 października 1889 roku przez Josepha Ollera. Moulin Rouge znajduje się w dzielnicy czerwonych latarni, niedaleko Montmartre. Na przestrzeni lat Moulin Rouge stało się słynne z wykonywanego tu kankana. Wygląd i nazwa tego kabaretu jest często kopiowana przez inne kluby na świecie. Miałam okazje zobaczyć Moulin Rouge wieczorem, w pełnej okazałości.
Katedra Norte Dame
Katedra Notre Dame to arcydzieło stylu gotyckiego. Jeden z najsłynniejszych kościołów w Paryżu. Prace budowlane nad katedrą rozpoczęto w 1163 roku, a ukończono 200 lat później. Katedrę wzniesiono na wyspie na Sekwanie, zwanej Île de la Cité, na śladach po dwóch kościołach powstałych jeszcze w IX w. Katedra ma 130 metrów długości, 48 metrów szerokości, a wysokość sklepienia w głównej nawie przekracza 35 metrów. Na wykonanie sklepienia świątyni użyto 1300 dębów. Fasadę katedry tworzą dwie wieże, mające 70 metrów wysokości.
Wnętrze pięcionawowego kościoła może pomieścić 9 tysięcy osób. Imponujące są zwłaszcza trzy ogromne portale wejściowe, potężne łuki i rozety o średnicy ponad 10 metrów. Wejście do katedry możliwe jest codziennie w godzinach 8:00-18:45, bezpłatnie.
Bazylika Sacré Coeur
Na wzgórzu Montmartre, wysoko ponad miastem wznosi się biała bazylika Sacré Coeur (Bazylika Najświętszego Serca). Powstanie bazyliki wiążę się z wojną w 1870 roku, między Francją a Prusami. Wówczas dwaj przemysłowcy obiecali wybudować bazylikę dla uczczenia serca Jezusowego, jeżeli Paryż nie ucierpi w wyniku wojny. I tak w 1876 roku rozpoczęto budowę bazyliki. Autorem projektu był Paul Abadie.
Wejście do bazyliki prowadzi przez wysokie schody, które trzeba pokonać, aby zobaczyć wnętrze tej romańsko-bizantyjskiej budowli. Monumentalna kopuła wznosi się na wysokość 79 metrów, a północna wieża jest jeszcze wyższa. Znajduje się w niej najcięższy dzwon Paryża – Savoyarde o wadze 500 kilogramów. Nawet filary bazyliki są wysokie na 33 metry.
Jardin de Luxembourg
Jednym z najsłynniejszych parków paryskiego śródmieścia jest Ogród Luksemburski. Zwiedzając Paryż udało mi się na chwilę przysiąść na krześle właśnie w tym parku, gdzie nie tylko spotyka się spacerujących mieszkańców lub turystów, ale także można obserwować dzieci, puszczające łódki na wodzie. Zarówno park, jak i mieszczący się w nim pałacu wybudowano w XVII wieku na polecenie Marii Medycejskiej, według wzorów zaczerpniętych z Florencji. Pałac Luksemburski jest obecnie siedzibą francuskiego senatu.
Centrum Pompidou
Najbardziej reprezentatywne muzeum sztuki nowoczesnej na świecie, nazywane także Centre Beaubourg, znajduje się właśnie w Paryżu. Centrum Pompidou zostało otwarte w 1977 roku i mieści się w jednym z najlepiej rozpoznawanych budynków na świecie, który przez lata był uważany za najbrzydszy budynek w Paryżu.
Z biegiem czasu zdobył przychylność mieszkańców i stał się chlubą miasta. Budynek o konstrukcji ze szkła i stali opleciony jest kilometrami kolorowych rur, galerii i schodów. Wszystkie systemy funkcjonalne: komunikacyjne, zaopatrzeniowe, hydrauliczne, wywietrzniki – umieszczono bowiem na zewnątrz i stanowią element elewacji. Zbiory muzeum liczą ponad 56 tys. dzieł, a stale prezentowanych jest ok. 1300 prac.