Praga – stolica Czech, do której podróż planowałam od dłuższego czasu. Liczyłam na to, że odwiedzę ją wczesną wiosną, ale mnóstwo innych spraw zdominowało moje życie i wyjazd zszedł na dalszy plan. Jednak chęć zobaczenia stolicy Czech nadal nie dawała mi spokoju. Aż przyszedł pewien czerwcowy weekend…

W połowie czerwca podjęłam decyzję o odwiedzeniu Pragi. Nie ukrywam, że pomogli mi w tym znajomi, którzy od kilku miesięcy mieszkają w czeskiej stolicy. Plan zakładał połączenie odwiedzin z aktywnym zwiedzaniem i spróbowaniem czeskich przysmaków. I tak czerwcowy weekend (19-21) spędziłam w stolicy Czech.

Co warto wiedzieć o Pradze?

O Pradze trzeba wiedzieć przede wszystkim to, że przynajmniej raz w życiu każdy powinien ją odwiedzić! Dla mnie to miasto jest żywym skansenem różnych stylów architektonicznych. Od gotyku, sztukę romańską, barok przez XIX i XX wiek aż po architekturę nowoczesną, która, moim zdaniem, nie pasuje do zabytkowej i urokliwej Pragi.

Historia miasta

Współczesna Praga powstała w 1784 roku. Wówczas nastąpiło połączenie pięciu samodzielnych ośrodków, których początki sięgają średniowiecza: Starego Miasta, Nowego Miasta, Josefova, Małej Strany i Hradczan. W 1918 roku Praga została stolicą Czechosłowacji. W czasie II wojny światowej miasto było okupowane przez III Rzeszę. W 1993 roku, po rozpadzie Czechosłowacji, Praga została stolicą Czech.

Warto wiedzieć, że historia Pragi sięga znacznie dalej w przeszłość. Pierwsze osady na terenie dzisiejszej Pragi założono już w paleolicie. Według legend, miasto zostało założone przez księżniczkę Libuszę, która przepowiedziała powstanie miasta „którego sława sięgnie gwiazd”. Nazwa „Praha” pochodzi prawdopodobnie od słowa „práh” (próg) lub od słowa „pražit” (prażyć).

Złoty wiek Pragi przypadł na panowanie cesarza Karola IV w XIV wieku. Pod jego rządami miasto stało się stolicą Świętego Cesarstwa Rzymskiego i jednym z najważniejszych ośrodków kulturalnych, naukowych i gospodarczych ówczesnej Europy. To właśnie wtedy powstał Uniwersytet Karola (1348), najstarszy uniwersytet w Europie Środkowej, oraz rozpoczęto budowę mostu Karola i katedry św. Wita.

W XVI wieku Praga przeżyła drugi okres rozkwitu za panowania cesarza Rudolfa II Habsburg. Zgromadził on na swoim dworze artystów, uczonych i alchemików, czyniąc z Pragi centrum renesansowej kultury i nauki. W tym okresie powstało również słynne „Złote Miasteczko” na Hradczanach, gdzie mieszkali alchemicy pracujący dla cesarza.

Zabytkowe centrum miasta zostało w 1992 roku wpisane na listę światowego dziedzictwa UNESCO. Praga jest uważana za jedną z najbardziej atrakcyjnych stolic europejskich. Trudno się z tym nie zgodzić, czego dowodem jest fakt, że rokrocznie przyjeżdżają tu liczne rzesze turystów. W mieście znajduje się mnóstwo obiektów godnych odwiedzenia, ponad 20 muzeów i prawie 100 galerii.

Jak dojechać do Pragi?

Z Polski do Pragi można dostać się na kilka sposobów. Do wyboru są linie autokarowe: FlixBus (kiedyś PolskiBus), Sindbad lub Eurolines. Flixbusem do stolicy Czech można dostać się z Warszawy, Krakowa, Wrocławia, Poznania czy Katowic. Istnieje także opcja droższa, ale szybsza, czyli samolotem. Polskie Linie Lotnicze LOT oferują bezpośrednie połączenia codziennie z Warszawy do Pragi. Sezonowo Ryanair oferuje połączenia lotnicze z Krakowa i Gdańska.

Moja podróż odbyła się jeszcze PolskimBusem na trasie Poznań-Leszno-Wrocław-Praga. Wyjazd o godzinie 12:45 i przyjazd do Pragi ok. 21:30 (według rozkładu – 21:05). Szczęśliwie i bezpiecznie, ale z lekkim opóźnieniem, dotarłam do celu.

Komunikacja miejska w Pradze

Praska sieć komunikacyjna jest bardzo dobrze rozwinięta i działa bez większych zakłóceń. Przedsiębiorstwo transportu miejskiego to MHD (Mestska Hromadna Doprava).

Metro praskie tworzą trzy linie: zielona A, żółta B oraz czerwona C. Przesiadki pomiędzy liniami możliwe są na stacjach Muzeum (A-C), Mustek (A-B) oraz Florenc (B-C). Wejścia do metra oznaczona są literą M ze strzałką w dół. Metro kursuje codziennie w godzinach 5:00-24:00.

Warto wiedzieć, że praskie metro jest jednym z najpiękniejszych w Europie. Wiele stacji, szczególnie na linii A, zostało zaprojektowanych jako prawdziwe dzieła sztuki z interesującymi elementami architektonicznymi. Szczególnie warte uwagi są stacje Malostranská, Staroměstská i nowoczesna stacja Můstek. Metro jest również najszybszym środkiem transportu w mieście, pociągi kursują co 2-3 minuty w godzinach szczytu.

Dobrze rozwinięta jest sieć praskich tramwajów, które kursują przez całą dobę. W godzinach 4:15-00:15 średnio co 8-10 minut, a w godzinach 00:15-4:30 – co 30 minut. To i tak dużo lepiej niż w Warszawie, gdzie o północy rzadko można spotkać tramwaj. Podobnie jest z autobusami, które kursują zarówno w dzień, jak i w nocy, w tym samym przedziale czasowym co tramwaje.

Linia tramwajowa nr 22 jest szczególnie popularna wśród turystów, ponieważ przejeżdża przez najważniejsze zabytki i dzielnice miasta, w tym Hradczany, Mała Strana i Stare Miasto. Można ją potraktować jako tanią alternatywę dla wycieczek z przewodnikiem.

Ceny komunikacji miejskiej w Pradze

Wszystkie zakupione bilety obowiązują w strefie P, która obejmuje metro, tramwaje, autobusy, kolejkę na Petrin oraz wybrane połączenia kolejowe:

• bilet 30-minutowy – koszt dla osoby dorosłej 30 koron, bilet ulgowy – 15 koron;
• bilet 90-minutowy – koszt dla osoby dorosłej 40 korony, bilet ulgowy – 20 koron;
• bilet 24-godzinny – koszt dla osoby dorosłej 120 koron, bilet ulgowy – 60 koron;
• bilet 72-godzinny – koszt dla osoby dorosłej 330 koron, bilet ulgowy – 165 koron.

Dodatkowe informacje, które warto uwzględnić:

• Bilety 1-dniowe (24h) dla dzieci i seniorów (6-15 lat i 65-70 lat) kosztują 60 koron;
• Dzieci do 6 lat i seniorzy powyżej 70 lat nadal podróżują bezpłatnie;
• Dostępna jest również opcja biletów mobilnych przez aplikację „PID Lítačka” lub płatność kartą zbliżeniową bezpośrednio w pojazdach;
• Istnieje możliwość zakupu biletu SMS-em (choć ta opcja jest dostępna głównie dla osób z czeskimi numerami telefonów);
• Pojawiły się również bilety roczne i miesięczne dla turystów długoterminowych.

Bilety komunikacji miejskiej można kupić w automatach znajdujących się na stacjach metra (uwaga, automat przyjmuje tylko monety!), w kioskach i punktach informacji turystycznej. O tym, że automaty nie przyjmują banknotów przekonałam się od razu po przyjeździe do Pragi. Miałam przy sobie wyłącznie banknoty, więc najpierw musiałam udać się do sklepu i kupić coś, aby rozmienić na monety, które przydały mi się przy zakupie biletu komunikacji miejskiej.

Nowością w Pradze jest możliwość zakupu biletów komunikacji miejskiej przez aplikację mobilną „PID Lítačka” lub płatność kartą zbliżeniową bezpośrednio w niektórych tramwajach i autobusach. System ten znacznie ułatwia korzystanie z transportu publicznego turystom, którzy nie mają monet w lokalnej walucie.

Samochodem po Pradze

Dla osób planujących podróż do Pragi samochodem, warto wiedzieć, że w praskim śródmieściu obowiązuje płatna strefa parkowania:

1. System stref parkingowych oparty jest na kolorach:

• Strefa niebieska (modrá) – przeznaczona głównie dla mieszkańców z odpowiednimi pozwoleniami, ale turyści mogą tu parkować krótkoterminowo (max. 3 godziny) przez aplikację mobilną za wyższą opłatą,
• Strefa fioletowa (fialová) – mieszana strefa dla mieszkańców i krótkoterminowego parkowania dla odwiedzających,
• Strefa pomarańczowa (oranžová) – przeznaczona dla krótkoterminowego parkowania (do 3 godzin),
• Strefa zielona (zelená) – dla dłuższego parkowania (do 12 godzin).

2. Godziny płatnego parkowania zostały rozszerzone:

• W dni powszednie: od 8:00 do 20:00 (w niektórych centralnych obszarach do 24:00),
• W soboty: od 8:00 do 18:00 w wybranych obszarach centralnych (w pozostałych bezpłatnie),
• Niedziele: generalnie bezpłatne (z wyjątkiem niektórych bardzo turystycznych stref).

3. Sposób płatności:

• Parkometry przyjmują monety oraz karty płatnicze,
• Możliwość płacenia przez aplikacje mobilne (Virtual Parking Clock, ParkSimply),
• System rozpoznawania tablic rejestracyjnych w niektórych strefach.

4. Ceny parkowania:

• Strefa pomarańczowa: ok. 60-80 koron/godzinę
• Strefa fioletowa: ok. 40-60 koron/godzinę
• Strefa zielona: ok. 20-40 koron/godzinę
• Ceny są wyższe w centrum i maleją w miarę oddalania się od niego

5. Alternatywy dla parkowania w strefach:

• P+R (Park and Ride) – parkingi na obrzeżach miasta z dobrym połączeniem komunikacją miejską do centrum, cena około 50-100 koron/dzień,
• Parkingi podziemne w centrum (droższe, ale bez limitu czasowego) – około 60-100 koron/godzinę.

Gdzie warto spać w Pradze?

Praga oferuje mnóstwo hoteli czy hosteli, w których warto się zatrzymać. Osobiście nie polecę niczego konkretnego, ponieważ zatrzymałam się u znajomych. Ale jeśli poszukujesz noclegu, zachęcam do zapoznania się z hotelami (i nie tylko) dostępnymi na stronie Booking.com

Dla turystów, którzy preferują pobyt w centrum, warto rozważyć zakwaterowanie w dzielnicach Stare Miasto (Staré Město) lub Nowe Miasto (Nové Město). Tutaj znajduje się większość głównych atrakcji, lecz ceny są odpowiednio wyższe. Bardziej budżetową opcją, ale wciąż dogodną komunikacyjnie, są dzielnice Vinohrady, Žižkov czy Karlín. Te obszary są dobrze skomunikowane z centrum, oferują autentyczną lokalną atmosferę i zazwyczaj niższe ceny.

Dla osób poszukujących spokoju i bardziej lokalnego doświadczenia, ciekawą opcją może być dzielnica Dejvice, położona w pobliżu zamku praskiego, lub Smíchov na lewym brzegu Wełtawy. Oba te obszary są dobrze skomunikowane z centrum dzięki metru i tramwajom.

Warto pamiętać, że Praga jest popularnym kierunkiem turystycznym przez cały rok, więc rezerwacja zakwaterowania z wyprzedzeniem jest zdecydowanie zalecana, szczególnie w sezonie letnim i podczas popularnych wydarzeń jak Boże Narodzenie czy Nowy Rok.

Co warto zjeść w Pradze?

Praga to mekka dla łasuchów, czyli zdecydowanie nie dla mnie :). Lubię zjeść coś dobrego, ale po dwudniowej wizycie mam wrażenie, że Czesi jedzą bardzo tłusto, unikając wszelkich warzyw. Kuchnia zdecydowanie nie należy do dietetycznych. Popularne w Pradze są tzw. knedliki, czyli potrwa mączna, przygotowywana z ciasta wyrabianego na bazie gotowanych ziemniaków lub bułki. Knedliczki najczęściej podawane są z gulaszem mięsnym lub sztuką mięsa z sosem.

Poza knedlami, czeska kuchnia oferuje szereg innych tradycyjnych dań, które warto spróbować. Jednym z najpopularniejszych jest svíčková na smetaně – plastry marynowanej wołowiny podawane w kremowym sosie na bazie śmietany, z dodatkiem knedli, żurawiny i bitej śmietany. Kolejnym klasycznym daniem jest vepřo-knedlo-zelo, czyli wieprzowina z knedlami i kapustą, uważane za narodowe danie Czech.

Dla miłośników zupy, obowiązkową pozycją do spróbowania jest gulaszowa (gulášová polévka) oraz czosnkowa (česnečka), często podawana w chlebie. W chłodniejsze dni doskonałym wyborem może być też bramboračka – gęsta zupa ziemniaczana z grzybami i warzywami.

Czesi słyną również z doskonałego piwa, którego warzenie ma w tym kraju wielowiekową tradycję. Najpopularniejsze marki to Pilsner Urquell, Staropramen, Budweiser Budvar (oryginalny czeski Budweiser) i Kozel. Warto odwiedzić jedną z praskich „hospod” (tradycyjnych piwiarni), aby spróbować świeżo nalanego czeskiego piwa wprost z beczki. Lokalne piwa rzemieślnicze również zyskują na popularności, oferując interesujące wariacje tradycyjnych stylów.

W Pradze miałam okazję spróbować także smażonego (lub grillowanego) sera oraz żeberek.

Wśród słodkich przekąsek króluje trdelnik. Można go kupić na niemal każdej ulicy w Śródmieściu. Jest to tradycyjne ciasto pochodzące ze Słowacji. Treldik wykonywany jest z walcowanego ciasta, owijanego wokół kija, a następnie grillowanego i posypanego cukrem, orzechami i cynamonem. Koniecznie trzeba spróbować!

Inne popularne czeskie słodkości to palačinky (naleśniki), często podawane z owocami, bitą śmietaną lub czekoladą, oraz buchty – słodkie bułeczki nadziewane powidłami lub makiem. Warto też spróbować tradycyjnego jabłecznika (jablečný závin) oraz medovníka, czyli ciasta miodowego.

W Pradze znajdziemy również wiele restauracji oferujących kuchnię międzynarodową, szczególnie w popularnych turystycznie dzielnicach. Jednak aby doświadczyć autentycznej czeskiej kuchni i uniknąć zawyżonych cen, warto oddalić się nieco od głównych szlaków turystycznych i znaleźć lokalne restauracje, gdzie stołują się mieszkańcy.

Co warto zobaczyć w Pradze?

Na zwiedzenie Pragi miałam mało czasu – tylko dwa dni w czasie weekendu. Biorąc pod uwagę ilość miejsc wartych zobaczenia w stolicy Czech, uważam, że jest to zbyt mało, aby poznać wszystkie jej uroki. Dzisiaj zapraszam na spacer uliczkami średniowiecznej Pragi, która na długo zostanie w mojej pamięci.

Oto kilka miejsc, które warto odwiedzić będąc w stolicy Czech:

Muzeum Narodowe na placu Wacława

Plac Wacława potocznie nazywa Wacławiakiem, znajduje się w centrum Pragi. Jest jednym z największych placów w Europie – ma 750 metrów długości i 60 metrów szerokości. To historyczne miejsce, gdzie gromadzili się demonstranci, żądający demokratyzacji Czechosłowacji. Początki placu sięgają 1348 roku. W czasach średniowiecza nazywany był Końskim Targiem, ponieważ handlowano tu głównie końmi. Z biegiem lat plac stał się ważnym miejscem wydarzeń politycznych. W 1848 roku plac nazwano placem Wacława od pomnika św. Wacława, który początkowo ustawiono w środkowej jego części. W 1913 w górnej części placu powstał obecny pomnik św. Wacława w otoczeniu patronów ziemi czeskiej. Z balkonu jednej z kamienic otaczających plac w 1989 roku przemawiali do tłumu liderzy czeskiej opozycji z Václavem Havlem na czele.

Plac Wacława był również miejscem ważnych wydarzeń historycznych, w tym samospalenia studenta Jana Palacha w styczniu 1969 roku, w proteście przeciwko sowieckiej okupacji Czechosłowacji. W 1989 roku, podczas aksamitnej rewolucji, plac był głównym miejscem demonstracji, które doprowadziły do upadku reżimu komunistycznego.

Na placu znajduje się monumentalny gmach Muzeum Narodowego. Budynek został wzniesiony w latach 1885-1890 według projektu Josefa Schulza, w miejscu Bramy Końskiej. Muzeum zostało podzielone na dwie części. W pierwszej, głównym tematem ekspozycji jest historia narodu czeskiego, antropologia, archeologia i zoologia. Druga natomiast, zwana Panteonem to kolekcja rzeźb i popiersi ludzi zasłużonych dla Czech. Wnętrze muzeum pełne jest malarskich i rzeźbiarskich odwołań do przeszłości ziemi czeskiej. Warto tu zajrzeć.

Wejście do Muzeum Narodowego jest możliwe od poniedziałku do niedzieli, w godzinach 10:00-18:00 (w każdą środę – do 20:00, a w każdą pierwszą środę miesiąca – obowiązuje zniżka 50%). Muzeum jest zamknięte 1 stycznia, w pierwszy dzień Świąt Wielkanocnych oraz 24 i 25 grudnia. Bilet normalny kosztuje 250 koro, ulgowy (studenci, seniorzy powyżej 65 lat) – 170 koron, a bilet rodzinny (2 dorosłych + maksymalnie 3 dzieci do 15 lat) – 420 koron czeskich. Dzieci do 6 lat – wstęp bezpłatny.

Warto również wspomnieć, że bilet do głównego budynku Muzeum Narodowego przy Placu Wacława umożliwia także wstęp do kilku innych oddziałów muzeum (m.in. Muzeum Lapidarium, Muzeum Czeskiej Muzyki) w ciągu 5 dni od daty zakupu pierwszego biletu.

Muzeum oferuje również możliwość zakupu biletów online za pośrednictwem oficjalnej strony internetowej, co pozwala uniknąć kolejek przy kasach, szczególnie w sezonie turystycznym.

Rynek Starego Miasta

Praski Rynek Starego Miasta po prostu trzeba zobaczyć – to obowiązkowy punkt każdego, kto odwiedza stolicę Czech. Położony pomiędzy Placem Wacława a Mostem Karola, swoje początki datuje się na XI wiek. Wówczas był miejscem targowym, a z biegiem czasu stał się także istotny wśród wydarzeń politycznych. W XVIII wieku zyskał miano centralnego placu stolicy Czech.

Rynek staromiejski to doskonałe miejsce na rozpoczęcie zwiedzania Pragi. Znajduje się główny punkt informacji turystycznej, w której można zaczerpnąć wielu ciekawych i praktycznych informacji o stolicy Czech. W samym sercu rynku znajduje się pomnik Jana Husa – reformatora religijnego. Na rynku podziwiać można wiele interesujących budynków, w tym najbardziej charakterystyczny, gotycki Kościół Matki Bożej przed Tynem, barokowy Kościół św. Mikołaja, późnobarokowy Pałac Goltz-Kinskych czy romański Dom pod Kamiennym Dzwonem lub Dom pod Białym Jednorożcem. Jednak jednym z najważniejszych miejsc Rynku Starego Miasta jest Ratusz Staromiejski…

Warto zwrócić uwagę na fasady kamienic otaczających rynek, które reprezentują różne style architektoniczne – od gotyku, przez renesans, barok, po secesję. Każda z nich ma swoją historię i nazwę, na przykład „Dom pod Kamiennym Dzwonem”, „Dom pod Błękitną Gwiazdą” czy „Dom pod Minutą”, ozdobiony sgrafittami przedstawiającymi sceny biblijne i mitologiczne.

Na rynku regularnie odbywają się jarmarki, szczególnie w okresie Bożego Narodzenia i Wielkanocy, kiedy plac wypełniają kolorowe stragany z tradycyjnymi wyrobami rzemieślniczymi, jedzeniem i napojami.

Ratusz Staromiejski

Historia Ratusza Staromiejskiego jest bardzo ciekawa i sięga roku 1338. Wówczas zebrane środki na jego budowę okazały się niewystarczające. Postanowiono wykupić i zaadaptować jedną z istniejących już kamienic, dobudowując do niej wieże, kaplicę i wschodnie skrzydło. Z biegiem lat ratusz wielokrotnie przebudowywano. W 1945 roku, podczas walk powstańczych przeciwko Niemcom, spłonęło wschodnie skrzydło i część, w której znajdowało się archiwum m.in. z manuskryptami z XIV wieku. W 1402 roku umieszczono na nim pierwszy zegar na wieży, a w 1490 roku zastąpiono nowym, który istnieje do dziś.

Praski zegar astronomiczny (Orloj) to kolejny punkt godny uwagi każdego turysty. Znajduje się na południowej ścianie Ratusza Staromiejskiego. Jego budowę rozpoczął w 1410 roku zegarmistrz Mikulas, a zakończył Hanus pod koniec XV wieku. Niezwykle pomysłowy mechanizm sprawił, że zegar stał się jednym z najbardziej znanych zegarów astronomicznych na świecie. Składa się z trzech głównych części: astronomicznej, która pokazuje położenie ciał niebieskich, kalendarzowej – z medalionami reprezentującymi miesiące i animacyjnej – z ruchomymi figurkami dwunastu apostołów i wyobrażeniami Śmierci, Turka, Marności i Chciwości. Zegar podaje czas, dzień, miesiąc, porę roku, znak zodiaku, to słońca i święta w kalendarzu chrześcijańskim.

Z zegarem związana jest ciekawa legenda. Według niej, po ukończeniu prac nad mechanizmem, władze miasta oślepiły konstruktora Hanusa, aby nie mógł wykonać podobnego dzieła w innym mieście. W akcie zemsty Hanus miał uszkodzić zegar tak, że nikt nie potrafił go naprawić przez wiele lat. Historycy kwestionują tę opowieść, ale pozostaje ona fascynującym elementem praskiego folkloru.

Co godzinę, od 9:00 do 23:00, zegar przyciąga tłumy turystów spektakularnym pokazem ruchomych figurek apostołów i innych postaci. Warto zaplanować wizytę tak, aby zobaczyć to widowisko.

Szczególnie polecam odwiedzić Ratusz Staromiejski i wspiąć się na sam szczyt 70-metrowej wieży, z której rozpościera się widok na Stare Miasto i niemal całą Pragę. Wejście na wieże jest płatne. Ceny biletów wynoszą: dorośli – 105 koron czeskich, dzieci od 6-15 lat i studenci poniżej 26 lat- 55 koron czeskich, a dzieci do 6 lat – 25 koron czeskich. Ale uwaga! Jeśli planujesz wybrać się na wieżę to w szczycie sezonu turystycznego sugeruje wczesny poranek lub późne popołudnie, kiedy jeszcze nie ma kolejki.

W Ratuszu Staromiejskim znajdują się również zabytkowe sale, w tym Sala Brožíka, gdzie odbywają się ważne uroczystości miejskie. We wnętrzach można podziwiać historyczne freski, meble i dzieła sztuki.

Kościół Matki Bożej przed Tynem

To, obok Ratusza Staromiejskiego, najbardziej charakterystyczny punkt Rynku Starego Miasta. Gdy w czasach szkolnych byłam na swojej pierwszej wycieczce w Pradze, kościół Matki Bożej przed Tynem przypominał mi swoim wyglądem zamek Drakuli. Teraz wiem, że z zamkiem Drakuli nie ma nic wspólnego.

Zabytkowy kościół gotycki szczelnie otaczają kamienice, a dwie monumentalne wieże wznoszą się na wysokość 80 metrów. Budowa świątyni trwała ponad 100 lat  – od końca XIV wieku do początku XVI wieku, a w pracach brała udział słynna strzecha budowniczych katedr, którą założył Piotr Parler. Kościół był w rękach protestantów do 1621 roku, stanowiąc jednocześnie jeden z najważniejszych, miejskich kościołów Pragi.

Nazwa kościoła pochodzi od dziedzińca zwanego „Týn” lub „Ungelt„, który znajdował się w pobliżu i służył jako miejsce handlu i zakwaterowania dla zagranicznych kupców. Początkowo w tym miejscu stał romański kościół, który został zastąpiony obecną gotycką budowlą.

Warto zajrzeć do środka kościoła, ponieważ można tam zobaczyć średniowieczną chrzcielnice, ołtarz, rzeźbę Madonny czy niesamowitą ambonę. Wewnątrz znajduje się także grobowiec m.in. astronoma Tycho Brahe oraz arcybiskupa Jana Rokycany. Wstęp do kościoła jest bezpłatny.

Wnętrze świątyni jest równie imponujące jak jej fasada. Oprócz wspomnianych elementów, można podziwiać renesansowy ołtarz główny, XVII-wieczne organy oraz liczne kaplice boczne. Szczególnie cenna jest rzeźba Madonny z Dzieciątkiem z 1420 roku oraz barokowy nagrobek duńskiego astronoma Tycho Brahe, który zmarł w Pradze w 1601 roku.

Most Karola

Czy można wyobrazić sobie pobyt w Pradze i nie spacerować mostem Karola? To żelazny punkt każdej wycieczki, tłumnie oblegany przez turystów. Most łączy dzielnice Malá Strana i Staré Město, i jest jedną z najsłynniejszych atrakcji turystycznych miasta. Ten zabytek liczy 520 metrów długości, 10 metrów szerokości i 16 przęseł, które spoczywają na 2 przyporach i 15 filarach. Jest najstarszym zachowanym mostem kamiennym świata o tej rozpiętości przęseł. Budowany był od 1357 roku do początków XV wieku. Początkowo nosił nazwę Mostu Kamiennego lub Mostu Praskiego. Nazwa Most Karola przyjęła się dopiero od ok. 1870 roku, na cześć Karola IV.

Z budową mostu wiąże się ciekawa historia – kamień węgielny został położony przez cesarza Karola IV 9 lipca 1357 roku o godzinie 5:31 rano. Data i czas nie były przypadkowe – układały się w sekwencję liczb 1-3-5-7-9-7-5-3-1 (rok 1357, dzień 9, miesiąc 7, godzina 5:31), tworząc magiczny palindrom, który według ówczesnych wierzeń miał zapewnić mostowi trwałość. Legenda głosi również, że do zaprawy dodawano jajka, a nawet wino i mleko, aby wzmocnić konstrukcję.

Na moście można podziwiać 30 rzeźb, które przedstawiają postaci biblijne oraz osób, które odegrały kluczową rolę w historii miasta. Na wschodnim końcu znajduje się staromiejska wieża mostowa z umieszczonymi na niej postaciami cesarza Karola IV, jego syna Wacława IV oraz św. Wita, św. Wojciecha i św. Zygmunta. Rzeźby pochodzą z lat 80. XIV w. Na zachodnim krańcu mostu znajdują się dwie wieże. Niższa wieża została zbudowana w XII w. Natomiast wyższa wieża – dopiero w XV w.

Większość rzeźb, które dziś zdobią most, to XVIII-wieczne barokowe kopie. Oryginały zostały przeniesione do Muzeum Narodowego lub Lapidarium, aby chronić je przed zniszczeniem przez warunki atmosferyczne. Najbardziej znaną rzeźbą jest figura św. Jana Nepomucena, patrona Czech. Według legendy, dotknięcie płaskorzeźby przedstawiającej upadek św. Jana z mostu przynosi szczęście i gwarantuje powrót do Pragi.

Warto wiedzieć, że most jest popularnym miejscem dla artystów ulicznych – malarzy, muzyków i rzemieślników, którzy tworzą wyjątkową atmosferę tego miejsca. Jeśli chcesz uniknąć największych tłumów, odwiedź most wczesnym rankiem, tuż po wschodzie słońca, kiedy miasto dopiero budzi się do życia.

Warto się nim przejść, chociaż trudno znaleźć moment w ciągu dnia, kiedy nie ma na nim turystów. W nocy jest bardzo ładnie oświetlony, dlatego polecam zobaczyć go zarówno w ciągu dnia, jak i wieczorem.

Zamek na Hradczanach

Nie wspomniałam wcześniej o tym zabytku, ale Zamek Praski (Pražský hrad) to absolutnie obowiązkowy punkt na mapie każdego turysty. Jest to największy zamek na świecie według Księgi Rekordów Guinnessa, zajmujący powierzchnię około 70 000 m². Kompleks zamkowy obejmuje katedrę św. Wita, bazylikę św. Jerzego, Złotą Uliczkę, Pałac Królewski i wiele innych budynków.

Historia zamku sięga IX wieku, kiedy książę Bořivoj założył pierwsze fortyfikacje na wzgórzu Hradczany. Przez wieki kolejni władcy rozbudowywali i upiększali kompleks, który dziś stanowi imponujący przykład różnych stylów architektonicznych – od romańskiego, przez gotyk i renesans, po barok.

Katedra św. Wita to gotycki arcydzieło, którego budowa trwała niemal 600 lat (od 1344 do 1929 roku). Wewnątrz znajduje się kaplica św. Wacława z grobem patrona Czech oraz korona czeska i inne insygnia królewskie. Katedra zachwyca także witrażami, w tym słynnym oknem autorstwa Alfonsa Muchy.

Złota Uliczka to malowniczy rząd małych, kolorowych domków, które pierwotnie były zamieszkiwane przez strażników zamkowych, a później przez złotników i rzemieślników. Według legendy, w XVI wieku mieszkali tam również alchemicy pracujący dla cesarza Rudolfa II, próbujący zamienić metale w złoto. W domku nr 22 przez krótki czas mieszkał Franz Kafka.

Zmiana warty przed bramą zamku odbywa się co godzinę, a o 12:00 ma miejsce ceremonia z fanfarami i wymianą sztandaru. To widowisko przyciąga wielu turystów, więc warto przybyć z wyprzedzeniem, aby zająć dobre miejsce do obserwacji.

Zamek jest otwarty codziennie, a ceny biletów zależą od wybranej trasy zwiedzania. Pełny bilet obejmujący wszystkie atrakcje kosztuje około 350 koron. Warto zarezerwować przynajmniej pół dnia na dokładne zwiedzenie kompleksu.

Klasztor na Strahovie

Klasztor Strahovski (Strahovský klášter) to jeden z najstarszych klasztorów premonstratensów na świecie, założony w 1143 roku. Znajduje się na wzgórzu Petřín, oferując piękny widok na Pragę.

Największą atrakcją klasztoru są dwie barokowe biblioteki: Biblioteka Filozoficzna i Biblioteka Teologiczna, które zawierają ponad 200 000 woluminów, w tym rzadkie średniowieczne manuskrypty i pierwsze wydania ważnych dzieł. Sufity bibliotek zdobią imponujące freski Jana Hiebla i Franza Antona Maulbertscha, przedstawiające sceny związane z wiedzą, nauką i religią.

Na terenie klasztoru znajduje się również Strahovska Galeria Obrazów z cenną kolekcją gotyckich, renesansowych i barokowych dzieł sztuki, w tym obrazami Lucasa Cranacha Starszego. Klasztor posiada także własny browar, gdzie możesz spróbować piwa warzonego według tradycyjnych receptur zakonników.

Tańczący Dom

Przechodząc do bardziej współczesnej architektury, warto zwrócić uwagę na słynny Tańczący Dom (Tančící dům), zaprojektowany przez Vlado Milunića we współpracy z Frankiem Gehrym. Budynek został ukończony w 1996 roku i szybko stał się jednym z najbardziej rozpoznawalnych symboli współczesnej Pragi.

Inspiracją dla architektów była tańcząca para – Fred Astaire i Ginger Rogers, których sylwetki można dostrzec w kształcie dwóch wież budynku. Tańczący Dom stanowi interesujący kontrast dla otaczającej go historycznej architektury i jest świetnym przykładem stylu dekonstruktywistycznego.

Na ostatnim piętrze budynku znajduje się restauracja z tarasem widokowym, z którego rozciąga się panorama Wełtawy i Zamku Praskiego. To doskonałe miejsce na przerwę podczas zwiedzania i zrobienie wyjątkowych zdjęć miasta.

Dzielnica Żydowska – Josefov

Josefov to historyczna dzielnica żydowska w Pradze, która zachowała wiele cennych zabytków związanych z kulturą i historią Żydów czeskich. Mimo że większość oryginalnej dzielnicy została zburzona podczas renowacji miasta na przełomie XIX i XX wieku, pozostałe obiekty tworzą wyjątkowy kompleks zabytków żydowskich.

Stara-Nowa Synagoga (Staronová synagoga) to najstarsza czynna synagoga w Europie, zbudowana w XIII wieku. Według legendy, na jej strychu spoczywają szczątki Golema, mitycznego obrońcy praskich Żydów, stworzonego przez rabina Löwa.

Stary Cmentarz Żydowski, założony w XV wieku, jest jednym z najstarszych zachowanych cmentarzy żydowskich na świecie. Ze względu na ograniczoną przestrzeń i zakaz usuwania starych grobów, pochówki dokonywane były warstwami, co doprowadziło do nagromadzenia około 12 000 nagrobków i szacunkowo 100 000 pochówków. Najstarszy zachowany nagrobek pochodzi z 1439 roku.

W dzielnicy znajduje się również kilka innych synagog, w tym Synagoga Pinkasa, która obecnie służy jako pomnik ofiar Holokaustu – na jej ścianach wypisano imiona i nazwiska prawie 80 000 czeskich Żydów zamordowanych przez nazistów.

Petřín

Wzgórze Petřín to zielone płuca Pragi, oferujące chwilę wytchnienia od miejskiego zgiełku. Na szczyt można dostać się pieszo malowniczymi ścieżkami lub wjechać kolejką linową, która kursuje od 1891 roku.

Główną atrakcją wzgórza jest wieża widokowa Petřín, będąca miniaturową kopią wieży Eiffla (w skali 1:5). Z jej szczytu rozpościera się spektakularny widok na całą Pragę. W pobliżu znajduje się również labirynt luster – popularna atrakcja zarówno wśród dzieci, jak i dorosłych.

Na wzgórzu można także odwiedzić obserwatorium astronomiczne, ogród różany z ponad 12 000 róż oraz barokowy kościół św. Wawrzyńca. Petřín to idealne miejsce na piknik i relaks po intensywnym zwiedzaniu miasta.

Wełtawa i jej mosty

Wełtawa, najdłuższa rzeka w Czechach, przepływa przez Pragę, dzieląc miasto na dwie części i nadając mu wyjątkowy charakter. Oprócz Mostu Karola, przez rzekę przerzuconych jest kilkanaście innych mostów, z których każdy ma swoją historię i urok.

Most Legii (Most Legií) to elegancki most zbudowany w latach 1898-1901, łączący Narodowy Teatr z dzielnicą Malá Strana. Most Čechův, ukończony w 1908 roku, wyróżnia się secesyjnymi zdobieniami i rzeźbami, w tym grupą rzeźbiarską przedstawiającą mitologiczną postać Libuszy, legendarnej założycielki Pragi.

Jednym z bardziej nowoczesnych jest Most Manesuv (Mánesův most), nazwany na cześć czeskiego malarza Josefa Mánesa. Z kolei Jiráskův most, otwarty w 1933 roku, jest przykładem funkcjonalizmu, z charakterystycznymi pylonami i prostą, elegancką linią.

Rzeka oferuje również możliwość odkrywania Pragi z innej perspektywy – liczne rejsy turystyczne pozwalają podziwiać najważniejsze zabytki miasta z pokładu łodzi. Szczególnie popularne są rejsy wieczorne, kiedy podświetlone zabytki tworzą magiczną atmosferę.

Spektakle świetlne i osobliwości

Praga słynie z wielu nietypowych atrakcji i współczesnych instalacji artystycznych. Jednym z najbardziej fascynujących jest głowa Franza Kafki autorstwa Davida Černego – 11-metrowa kinetyczna rzeźba składająca się z 42 ruchomych, obracających się warstw, które tworzą i rozpraszają wizerunek pisarza. Instalacja znajduje się przed centrum handlowym Quadrio.

Inna ciekawa rzeźba tego samego artysty to „Sikający mężczyźni” (Čůrající postavy) w pobliżu Muzeum Kafki. Dwie mechaniczne figury poruszają biodrami i „sikają”, tworząc kształty i napisy w basenie w kształcie Czech. Można nawet wysłać SMS z wybranym tekstem, który zostanie „napisany” przez figury.

W pobliżu Klasztoru na Strahovie znajduje się Muzeum Miniatur, gdzie przez mikroskopy można podziwiać nieprawdopodobnie małe dzieła sztuki – wielbłąda przechodzącego przez ucho igielne, pociąg na główce szpilki czy portret na ziarenku maku.

Praga jako miasto kultury i sztuki

Praga od wieków przyciągała artystów, pisarzy i muzyków, stając się ważnym centrum kulturalnym Europy. Miasto inspirowało takie postaci jak Franz Kafka, Rainer Maria Rilke, Wolfgang Amadeus Mozart (który właśnie tutaj skomponował operę „Don Giovanni”) czy Bedřich Smetana.

Współcześnie Praga oferuje bogaty kalendarz wydarzeń kulturalnych – od festiwali muzyki klasycznej (Praska Wiosna), przez międzynarodowe festiwale filmowe (Febiofest), po wydarzenia literackie i teatralne. Opera Narodowa, Teatr Narodowy i Rudolfinum – główna sala koncertowa miasta, prezentują programy na światowym poziomie.

Praga to również raj dla miłośników sztuki. Poza wspomnianymi wcześniej muzeami, warto odwiedzić Galerię Narodową z kolekcją europejskiego malarstwa, Muzeum Kampy z dziełami sztuki nowoczesnej czy Centrum Sztuki DOX, skupiające się na sztuce współczesnej.