Zima to czas, kiedy staram się, choć na kilka dni, uciec w ciepłe miejsce. W 2019 roku postanowiłam skorzystać z jesiennej promocji Ryanaira i odwiedzić kolejne miejsca w Hiszpanii, w których jeszcze nie byłam. Tym razem padło na Costa Blanca. W dzisiejszym wpisie będzie praktycznie o podróży do Alicante.

Stali Czytelnicy bloga wiedzą, że uwielbiam Hiszpanię. To kraj, w którym zdecydowanie mogłabym zamieszkać. Odwiedziłam go wielokrotnie, ale najlepiej wspominam swoją ubiegłoroczną, miesięczną podróż do Andaluzji, w której niewątpliwie jestem zakochana.

W tym roku postanowiłam wrócić do nauki hiszpańskiego, ponieważ ambitny plan na 2020 rok zakładał wyjazd na Kubę. Jednak, jak to w życiu bywa – plany, planami, a rzeczywistość okazała się jeszcze lepsza, ponieważ kupiłam bilety lotnicze do… Peru. Mam nadzieje, że nic nie stanie na przeszkodzie w realizacji kolejnego marzenia i od połowy maja, przez trzy tygodnie będę eksplorować ten kraj Ameryki Południowej. Tymczasem, wciąż jestem w Europie i zabieram cię na południe Hiszpanii!

Alicante to miasto położone w południowo-wschodniej Hiszpanii, na wybrzeżu Costa Blanca. Jest stolicą prowincji Alicante i drugim (po Walencji) co do wielkości miastem prowincji autonomicznej Walencja. Miasto leży u stóp skalistego wzniesienia, na którym wznosi się Castillo de Santa Bárbara. Długie, piaszczyste plaże, łagodny klimat oraz bliskość portu lotniczego sprawiają, że co roku Alicante odwiedza ok. miliona turystów.

Historia Alicante

Szukając informacji o Alicante trafiłam na zdanie, że to „miasto z burzliwą historią”. Na pewno z długą, ponieważ już w III w p.n.e. zatokę, nad którą leży miasto kolonizowali Fenicjanie i Grecy, którzy nazwali powstałą tutaj osadę „białą twierdzą” (Acra Lauke). W czasach Rzymskich powstało miasto Leukante czyli „miasto światła”. Za panowania Maurów, rozwój miasta nabrał rozpędu, dzięki portowi, który był jednym z ważniejszych w tej części Hiszpanii. Arabowie panowali tutaj w latach 718-1248 i pozostawili po sobie wiele zabytków. Jednym z najważniejszych był warowny zamek wybudowany na wzgórzu Benacantil, na wysokości 166 m n.p.m., u którego stóp powstało stare miasto Vila Vella. Maurowie nadali mu nazwę Al-Laqant, która z biegiem czasu została zaadaptowana do języka walenckiego jako obecne Alacant.

Po rekonkwiście, miasto przeszło w ręce Alfonsa X Mądrego – króla Kastylii i Leon. Zamek na wzgórzu otrzymał wówczas chrześcijańską nazwę św. Barbary (Castillo de Santa Bárbara). W 1249 roku Alicante stało się częścią Królestwa Walencji. Ferdynand Katolicki, król Hiszpanii, nadał tytuł Alicante jako miasta w 1490 roku. W czasach odkrycia Ameryki, było to jedno z ważniejszych, handlowych miast Hiszpanii, gdzie chętnie przyjeżdżała społeczność międzynarodowa. Jednak rozkwit Alicante był wielokrotnie burzony przez napady piratów berberyjskich, epidemie, wojnę o sukcesję w Hiszpanii czy wojny napoleońskie. Kluczowym elementem dla kolejnego etapu rozwoju miasta były doprowadzenie tutaj w 1858 roku linii kolejowej z Madrytu. Obecnie, Alicante jest miastem turystycznym, w którym bardzo ważną rolę odgrywa port i jest chyba jednym z najbardziej ruchliwych miejsc w całym mieście.

Jak dojechać do Alicante?

Od dawna myślałam o wyjeździe do Alicante. Jednak za każdym razem gdy sprawdzałam połączenia z Poznania do Alicante to ceny biletów były niebotycznie wysokie, w porównaniu z innymi miastami w Hiszpanii. Mocno rozwinięta turystyka oraz słoneczna pogoda niemal przez cały rok, sprawiły, że kierunek ten stał się mocno konkurencyjny, a bilety lotnicze – drogie. Grudzień pogodowo nie jest najlepszym miesiącem na wyjazd, ale sam fakt, że w Polsce temperatura wahała się w granicach 0-5°C, to sama myśl o tym, że na południu Hiszpanii będzie ok. 18°C przyprawia o szybsze bicie serca.

Do Alicante z Polski można dostać się na wiele sposobów. Bezpośrednie połączenia tanimi liniami lotniczymi Ryanair realizowane są z Gdańska, Poznania, Krakowa, Warszawy (Modlina) oraz Wrocławia. Można wybrać także Wizzair’a, który do Alicante lata z Warszawy (lotnisko Chopina). Mój wybór padł na Poznań. Nie zastanawiałam się długo nad zakupem biletów, ponieważ kosztowały 56 zł w jedną stronę. Wyjazd do Alicante odbył się w dniach 3-7 grudnia.

Jak dojechać z lotniska Alicante-Elche do centrum miasta?

Lotnisko Alicante-Elche położone jest ok. 10 km od centrum miasta. Przylatując do Alicante nie chciałam sprawdzać, jak funkcjonuje komunikacja miejska łącząca lotnisko z centrum, ponieważ samolot z Poznania wylądował o godzinie 23:00. W godzinach 5:40-00:00 kursuje autobus miejski C-6 z lotniska do centrum. Wspominając swój późny przylot do Aten i samotną podróż nocnym autobusem do centrum, wolałam mieć spokojną głowę i skorzystałam z transferu lotniskowego, oferowanego przez miejsce, w którym zatrzymałam się na nocleg. Koszt wyniósł 20 euro. W podobnych cenach można złapać także taksówkę lub skorzystać z Cabity (tamtejszego Ubera).

W drodze powrotnej postanowiłam skorzystać z lokalnego transportu. Z centrum Alicante na lotnisko odjeżdża autobus linii C-6. Kursuje średnio co 20 minut. Cała trasa z Plaza Puerta del Mar do Aeropuerto zajmuje ok. 40 minut. Z racji bliskości głównego dworca kolejowego do pensjonatu, w którym się zatrzymałam, w drodze powrotnej na lotnisko wsiadłam do autobusu linii C-6 na przystanku Salamanca – Estación de Tren. Bilet normalny w jedną stronę kosztuje 3,85 euro.

Komunikacja miejska w Alicante

Alicante to miasto, w którym komunikacja miejska jest dobrze rozwinięta. Mimo że sama nie korzystałam z niej zbyt często to przystanki autobusowe znajdują się na każdym kroku. Dworzec autobusowy (Estación de Autobuses) linii lokalnych i podmiejskich jest przy Muelle de Poniente, natomiast główny dworzec kolejowy (Estaciónde Tren) znajduje się przy Avenida Salamanca. Częściej podróżowałam pociągami, ponieważ poza samym zwiedzaniem Alicante, wybrałam się także do Elche oraz do Villeny i miejscowości Orihuela. Renfe to narodowy, kolejowy przewoźnik kolejowy w Hiszpanii, który bardzo sprawnie funkcjonuje.

Ceny biletów komunikacji autobusowej:

• bilet zwykły – 1,45 euro,
• bilet na lotnisko – 3,85 euro (kupisz u kierowcy lub w biletomacie),
• karta Turysty – 24-godzinna – 13 euro, 48-godzinna – 16 euro, 72-godzinna – 18 euro. W cenie jest nieograniczony dostęp do linii autobusowych → TAM (czerwone i niebieskie autobusy) oraz linii tramwajowych (TRAM) między Alicante, Playa de San Juan i El Campello,
• Bono Concesional – karta, którą można doładować kartę 10 przejazdami za 12 euro + koszt założenia karty 2 euro, ograniczeniem są linie, w których można jej używać,
• Bono 30 dias – karta 30-dniowa w cenie 40 euro za nielimitowaną liczbę przejazdów (koszt założenia karty 4 euro),
• karta Bono Móbilis Multiviaje – 8,70 euro (10 przejazdów), 26,10 euro (30 przejazdów) + koszt założenia karty 2 euro,
• karta Bono Móbilis Jove – dla osób między 16 a 30 rokiem życia, 30 przejazdów w cenie 21,20 euro + koszt założenia karty 4 euro.

Po Alicante kursuje tramwaj. Szybki tramwaj (Tram Metropolitano de Alicante) kursuje w północnej części wybrzeża – od Alicante do Denii, w której miałam okazję już być w czasie podróży na Costa Blanca sprzed dwóch lat. Tramwaj (tramvia) powstał w miejscu dawnej kolejki wąskotorowej (Trenet de la Marina), która funkcjonowała od 1914 roku. Tramwaj dojeżdża do niemal wszystkich miejscowości tej części Costa Blanca.

Jak jeżdżą poszczególne linie tramwajowe:

• Linia L1 prowadzi z centrum Alicante (Plaza Luceros) do Benidormu,
• Linia L2 obejmuje aglomeracje miasta Alicante (Plaza Luceros do Sant Vicent del Raspeig),
• Linia L3 prowadzi z Alicante do El Campello,
• Linia L4 obejmuje aglomeracje miasta Alicante (Plaza Luceros do Plaza la Coruna),
• Linia L9 z Benidormu do Denii.

Warto zwrócić uwagę, że zostało wydzielonych 6 stref, które odpowiadają za ceny biletów:

• ZONA A: Luceros – Poble Espanyol (metropolitana)
• ZONA B: Pla Barraques – Costera Pastor
• ZONA C: La Vila – Camí Coves
• ZONA D: Terra Mítica – Olla Altea
• ZONA E: Altea – Benissa
• ZONA F: Benissa – Denia

Jeśli poruszasz się w ramach jednej strefy, cena biletu wyniesie 1,35 euro. Jeśli przez dwie strefy – bilet kosztuje 2,50 euro. Jeśli trzy strefy – 3,75 euro, cztery – 4,85 euro, pięć – 6,05 euro i sześć – 7,15 euro.

Dostępne są także zniżki oraz karnety – karnet 10 przejazdów kosztuje od 7,60 euro w ramach jednej strefy do 40,05 euro w sześciu strefach. Karnet 30 przejazdów kosztuje od 21,50 euro w ramach jednej strefy do 113,70 euro w ramach przejazdów we wszystkich sześciu strefach. Więcej informacji na stronie https://tramalicante.info/mapa.htm

Nocleg w Alicante

Alicante to miasto, w którym bez problemu znajdziesz nocleg. Wybór jest ogromny, z racji faktu, że jest to miejsce typowo turystyczne. Jeśli planujesz odwiedzić Costa Blanca w szczycie sezonu turystycznego – im szybciej zarezerwujesz nocleg, tym lepiej.

Przeszukując możliwości noclegu w Alicante, znalazłam zarówno hotele pięciogawiazdkowe, jak i hostele z pokojami wieloosobowymi. Zdecydowałam się na Train Station Rooms – pensjonat położony bardzo blisko głównego dworca kolejowego w Alicante. Wybór był przemyślany – zależało mi na tym, aby miejsce noclegowe było niedaleko dworca, ponieważ na zwiedzanie Alicante poświęciłam tylko półtora dnia, a w pozostałe dwa dni odwiedziłam Elche oraz Villenę i Orihuelę.

Co warto zobaczyć w Alicante?

Oto lista miejsc, które udało mi się odwiedzić w czasie krótkiej wizyty w Alicante:

Zamek św. Barbary (Castillo de Santa Barbara)

Najbardziej charakterystyczne i znane miejsce w całym Alicante. Gratka dla miłośników pozostałości po Maurach, którzy panowali w Andaluzji i na Costa Blanca. Od razu przypomina mi się zamek Gibralfaro (Castillo de Gibralfaro), górujący nad Malagą.

Castillo de Santa Barbara wznosi się na skalistym wzgórzu Benacantil, którego wysokość wynosi 166 m n.p.m. Mieszkańcy określają często to miejsce jako La Cara de Moro (głowa Maura), ponieważ patrząc na wzgórze od plaży Postiguet, przypomina twarz człowieka. Początki zamku sięgają IX wieku – czasów panowania Maurów. Jest to jedna z największych średniowiecznych twierdz w całej Hiszpanii, która miała ogromne walory strategiczne.

Pod koniec 1248 roku twierdza została zdobyta przez Chrześcijan, pod dowództwem przyszłego króla Alfonsa X Mądrego, który nadał jej nazwę Castillo de Santa Barbara. Zamek miał znaczenie militarne do XVIII wieku, później funkcjonował jako więzienie. Obiekt został udostępniony dla zwiedzających w 1963 roku, a zabytkiem obecnie opiekuje się Museo de Alicante (MUSA). Całość stanowi otwarte muzeum, z czasowymi i stałymi wystawami.

Zamek składa się z trzech części, każda rozmieszczona jest na innym poziomie, który reprezentuje inne epoki – od XIV do XVIII wieku. Najwyższy poziom to La torreta. Nazwa wzięła się od najstarszej, XIV-wiecznej wieży  Torre de Homenaje. Najwyższy punkt Macho del Castillo to miejsce pierwotnej, arabskiej alcazaby. Podziwiać stąd można panoramę całego Alicante – port miasta czy Santa Cruz z białymi domkami i wąskimi uliczkami (o której przeczytasz poniżej).

Poziom środkowy jest najbardziej rozległym miejscem. Zachowały się tutaj fragmenty zamku z XVI wieku. W tym miejscu można zobaczyć np. ruiny kościoła św. Barbary, bastiony królowej oraz króla czy koszary wojskowe. Z punktów widokowych przy bastionach rozpościera się niesamowity widok na całe miasto, a uroku dodają także latające tutaj mewy. Obok bramy wejściowej znajdziesz sklepik z pamiątkami, informację turystyczną, w której można otrzymać mapę całego zamku, kawiarnię, a wewnątrz budynku koszar dostępne jest przejście do windy.

Najniższy poziom jest jednocześnie najmłodszym, ponieważ pochodzi z XVIII wieku. Tutaj dostępy jest parking dla samochodów oraz autokarów. Rozpościera się stąd widok na północną oraz północno-wschodnią część miasta ze wzgórzem Sierra Grossa oraz blokowiskami Alicante.

Jak dostać się na wzgórze zamkowe?

Sposobów dostanie się do Castillo de Santa Barbara jest kilka. Najbardziej spektakularne i malownicze wejście będzie od strony dzielnicy Santa Cruz, o której napiszę poniżej, ponieważ zachwyciła mnie widokami.

Drugim sposobem jest dostanie się do zamku po murach, na które można wejść od strony Avenida Alfonsa X El Sabio (główna ulica, przy której znajduje się Mercado Central).

Jeśli nie jesteś zwolennikiem chodzenia, to do zamku prowadzi także winda. Została wybudowana wewnątrz skały, a wejście do niej znajduje się od strony plaży Postiguet. Wjazd windą jest płatny i kosztuje 2,70 euro. Możliwy jest wjazd na poziom środkowy, pierwszy oraz górny, drugi. Zjazd jest bezpłatny, nawet dla tych, którzy do zamku weszli na pieszo. Dlatego po odwiedzeniu twierdzy można skorzystać z windy i bezpłatnie zjechać prosto nad morze.

Można skorzystać także z oferty Turibus, który dojeżdża do windy. Zobacz szczegółowe informacje dotyczące Turibus Alicante.

Samo wejście do zamku jest bezpłatne. Można go zwiedzać codziennie, od października do marca w godzinach 10:00-20:00, a od kwietnia do września w godzinach 10:00-22:00.

Dzielnica Santa Cruz

Wspomniana wcześniej przeze mnie dzielnica Santa Cruz to obowiązkowy punkt każdego, kto planuje odwiedzić Alicante. Najstarsza część Starówki, dawna arabska medina, przyklejona do zamkowego wzgórza zachwyca swoją malowniczością. Można w niej poczuć arabski klimat! Białe domki wybudowane na wzgórzu, wśród wąskich, klimatycznych uliczek, gdzieniegdzie udekorowane licznymi kwiatami w niebieskich lub zielonych donicach oraz ceramicznymi płytkami (azulejos). Spacerując wśród uliczek z jednej strony poczułam klimat Andaluzji, a z drugiej przypomniało mi się hiszpańskie miasteczko Frigiliana, które miałam okazję odkryć będąc w Maladze.

Będąc tutaj nie sposób nie wspomnieć o widoku, rozciągającym się z tego miejsca. Z jednej strony zamek św. Barbary mamy na wyciągnięcie ręki, a z drugiej malowniczy widok na port, katedrę de San Nicolas de Bari z niebieską kopułą oraz najwyższy wieżowiec – hotel z 1971 roku. Najlepszym miejscem na obserwowanie tej części Alicante jest placyk przy białym kościółku Ermita de Santa Cruz, który został wybudowany w XVIII wieku w miejscu wieży, będącej częścią pozostałości murów miejskich.

Dzielnica El Barrio

Zabytkowa część Alicante i zarazem serce miasta nazywa się El Barrio. Położona jest pomiędzy Rambla de Méndez Núñez a wzgórzem zamkowym. Jest to plątanina uliczek i placów, przy których znajdziesz sklepy z pamiątkami, restauracje, kawiarnie czy bary z hiszpańskim tapas. W tej części zobaczysz liczne kościoły, które znalazły tutaj swoje miejsce po rekonkwiście chrześcijańskiej. Jedną z ciekawszych uliczek jest Mushroom Road. Znajduje się przy Calle San Francisco i jest deptakiem. To właśnie na niej wyrosło sporo muchomorów. Cała ulica pomalowana jest w kolory żółto-zielonego lasu, grzyby stanowią ozdobę i niewątpliwą atrakcje dla dzieci. Na niektórych z nich pojawiły się także ślimaki-olbrzymy. W niektórych miejscach można zagrać w klasy. Pamiętasz tę grę uliczną ze szkoły?

Katedra św. Mikołaja (Concatedral de San Nicolas de Bari)

Najciekawszy widok na katedrę św. Mikołaja rozpościera się ze wspomnianej wcześniej dzielnicy Santa Cruz. W miejscu, gdzie obecnie stoi katedra, znajdował się meczet. Kościół został przekształcony i wzniesiony u schyłku renesansu w stylu herreriańskim, pochodzącym od nazwiska architekta. Charakteryzował się brakiem dekoracji. Na uwagę zasługuje błękitna kopuła, którą zawieszono 45 metrów nad nawą.

Warto zajrzeć do wnętrza kościoła. Wykonane w stylu hiszpańskim, w którym na malowidłach ściennych widoczne są klasyczne efekty iluzjonizmu. W środku zobaczymy m.in. bogato zdobioną, barokową kaplicę de la Comunion oraz XV-wieczne krużganki.

Bazylika św. Marii (Basilica de Santa Maria)

Drugim, charakterystycznym i wartym odwiedzenia kościołem w Alicante jest Bazylika św. Marii, położona przy Plaza Santa Maria. Świątynia w stylu gotyckim została wybudowana między XIV a XVI wiekiem. Powstała na ruinach największego, na terenie muzułmańskiego Alicante, meczetu. Przebudowano ją w XVIII wieku. Charakterystyczna dla kościoła jest ciężka, barokowa fasada oraz dwie asymetryczne wieże, z których jedna pochodzi z XIV, a druga z XVIII wieku.

Wnętrze bazyliki kryje w sobie cenne zabytki sztuki sakralnej – malowidła, rzeźby oraz dekoracje, pochodzące z różnych epok. Do ciekawszych można zaliczyć barokowy, bogato zdobiony ołtarz główny czy walenckie organy z 1653 roku. W murach kościoła można znaleźć także dziury po pociskach z czasów hiszpańskiej wojny domowej.

Plac Ratuszowy (Plaza del Ayuntamiento)

Spacerując po zabytkowej dzielnicy Alicante nie sposób ominąć Plan Ratuszowy, przy którym zobaczyć warto zabytkowy, pochodzący z XVIII wieku, ratusz. Pierwotny budynek urzędu miasta pochodził z końca XV wieku, jednak został zniszczony na skutek bombardowania w 1691 roku przez wojska francuskie.

Fasada budynku ratusza jest zdobiona przez rzeźbione elementy dekoracyjne w formie wieńców lub girland z kwiatów, liści i owoców. Można je zobaczyć wokół okien oraz drzwi ratusza. Wnętrze kryje w sobie Błękitną Salę (Salon Azul) z galerią porterów burmistrzów Alicante, Salą Obrad, barokową kaplicą czy Pokojem Królowej Izabelli II.

Promenada palmowa (Explanada de España)

Jednym z najbardziej charakterystycznych i rozpoznawalnych miejsc w Alicante jest promenada palmowa. Słynna Explanada de España jest dobrym punktem na rozpoczęcie spaceru po starej części miasta. Ciągnie się od równolegle do portu, od Parque de Canalejas do Plaza Puerta del Mar, przy której zaczyna się główna plaża miejska.

Promenada słynie nie tylko ze swojego malowniczego położenia, ale przede wszystkim z „falującego chodnika”. Deptak został wykonany z drobnej, marmurowej kostki, tworzącej mozaikę. Trzy pasy w kolorze białym, czerwonym oraz czarnym ułożone są równolegle do siebie, powodując złudzenie, jakby chodnik falował, jak fale na morzu. Długość całej promenady wynosi 500 metrów. Niewątpliwie jest to wizytówka miasta, na której o każdej porze roku można spotkać zarówno spacerujących turystów, jak i mieszkańców.

Port w Alicante

Spacerując promenadą palmową, port w Alicante mamy na wyciągnięcie ręki. Wystarczy przejść na drugą stronę ulicy, aby znaleźć się na nadmorskiej promenadzie. Dla jednych jest to jedno z najbardziej ruchliwych miejsc w całym mieście. Dla mnie było to idealne miejsce na wieczorny spacer wzdłuż cumujących, eleganckich jachtów, łodzi, statków turystycznych czy kutrów rybackich.

Miejscem, które wyróżnia się wśród portowych budynków jest z pewnością Lonja del Pescado – dawna giełda rybna, która miała swoją siedzibę w budynku z początków XX wieku. Obecnie można tutaj oglądać czasowe wystawy. Parque de Canalejas, gdzie swój początek ma Explanada de España, to jedno z ulubionych miejsce odpoczynku, w czasie gorących, letnich dni. Park został założony pod koniec XIX wieku, a jedną z ciekawszych roślin są rosnące tutaj figowce, których wiek sięga 100 lat, a wysokość niekiedy przekracza 20 metrów.

Mercado Central

Obowiązkiem każdego, kto odwiedza Hiszpanię jest wizyta na lokalnym targu. Mercado Central, bo tak nazywa się miejski rynek, jest miejscem, do którego koniecznie trzeba zajrzeć. Nie tylko ze względu na budynek, w którym się znajduje, ale przede wszystkim na to, co znajdziemy w środku.

Zadziwiające jest to, że praktycznie każde Mercado Central w Hiszpanii mieści się w zabytkowym miejscu. Budynek w Alicante pochodzi z 1911 roku. Znajduje się przy głównej Avenida Alfonso El Sabio, w miejscu gdzie dawniej znajdowały się mury miejskie. Budowla została wykonana z cegły i metalu, reprezentuje styl z elementami secesyjnymi, a na uwagę zasługuje rotunda przykryta półkolistą kopułą.

Wewnątrz znajdziemy liczne stragany ze świeżymi, lokalnymi produktami. Do najpopularniejszy należą owoce, warzywa, pieczywo czy sery, a każde nadmorskie miasto posiada także osobną przestrzeń z owocami morza i rybami. Warto pamiętać, że mercado nie jest czynne przez cały czas, a najczęstsze godziny otwarcia to od 7:00 do 13:00-14:00. Dlatego wizytę tutaj warto zaplanować na godziny poranne.

Spodobał Ci się tekst? Dowiedziałeś się z niego praktycznych informacji? Zaproś mnie na wirtualną kawę, abym mogła częściej podróżować i pisać o takich miejscach, jak Alicante :)